Τη δεκαετία του 1940 ο κλινικός ψυχολόγος Carl Rogers βασισμένος στις παρατηρήσεις του σε πελάτες του, μίλησε για την έμφυτη ικανότητα του ανθρώπου να κινηθεί θετικά προς την ψυχολογική ωρίμανση και την προσωπική ανάπτυξη (Nolen-Hoeksema, Fredrickson, Loftus and Wagenaar, 2009). Ο Rogers αναγνώρισε στον άνθρωπο μια θετική, εγγενή τάση να λύνει τα προβλήματα που προκύπτουν στη ζωή του και να αντιπαρέρχεται τα προσωπικά του αδιέξοδα, ξέροντας κάθε φορά τι είναι καλύτερο για εκείνον (Corey, 2009).
Recent Comments